Για όσους βαριούνται να διαβάσουν το προηγούμενο άρθρο

Το "ΕΓΩ" είναι κάθε τουβλάκι Lego.
Το "ΕΜΕΙΣ" είναι το σύνολο και αυτό το όμορφο οπτικό αποτέλεσμα.

Αν ο καθένας κάνει ότι θέλει τότε δεν υπάρχει ούτε τέχνη ούτε αρμονία ούτε θα στηνόταν αυτό.Όλα θα ήταν πεσμένα κάτω τα κομμάτια και δεν θα είχαν ούτε ύψος ούτε μορφή.

Δεν χρειάζεται να λέμε "Εγώ είμαι το τουβλάκι στο πρόσωπο άρα όλοι με βλέπουν και είμαι πιο σημαντικό." γιατί υπάρχουν τουβλάκια που δέχονται πιο μεγάλη πίεση αλλά αντέχουν.Εκείνα αν αφαιρεθούν θα γίνει μεγαλύτερη ζημιά αν αφαιρεθεί κάτι από το πρόσωπο. Όπως και να 'χει πάντως ότι και αν αφαιρεθεί το έργο θα είναι ημιτελές.

Οι άνθρωποι είναι σαν τα Lego.Ίδιοι αλλά σε άλλες θέσεις πίεσης με άλλες όψεις.
Για να πάρουν μορφή θέλουν συντονισμό.Και από μόνα τους να ενωθούν αλλά και κάποιος να τους δείξει πως μοιάζει αυτό που φτιάχνουν.

Αυτό είναι το πρόβλημα και της εξουσίας που θα έπρεπε να παίζει τον ρόλο του συντονιστή.Ενώνει Lego δίχως προεξοχές για να γαντζωθούν μεταξύ τους.Το δημιούργημα παρ όλη την προσπάθεια είναι καταδικασμένο να πέσει.