Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Έρωτας?

Να ανατέλλω σαν Ήλιος στις μέρες σου
να κατοικώ σε κάποιο βάθος τις ψυχής σου
να αναδύομαι με το άρωμα σου
τις φορές που ένα χάδι θα γλίστρα από το χέρι σου
πάνω στο κορμί μου

Να μου δίνεις ζωή με τα φιλία σου
να ξεχειμωνιάζω κουλουριασμένος στην αγκαλιά σου
να είμαι εγώ εκεί για σένα
τις φορές που οι φλόγες του πάθους θα καίνε την καρδιά σου
κι εγώ θα σβήνω την δίψα σου

Να κρατάς στα χέρια σου τη μνήμη μας
να μου δείχνεις ότι νιώθεις και ας είναι για λίγο
να ζεις τις στιγμές μα και να τρέφεις κρυφά τα όνειρα σου
και τις φορές που θα ξυπνάς ταραγμένη στον ύπνο σου
θα είμαι ο άγγελος της ηρεμίας σου

2 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Αναμφισβήτητα υπέροχα τα συναισθήματα που περιγράφεις!!!
Και ποιος δεν θα τα ήθελε!!!

Wolfsoul είπε...

Κι όμως αυτή την ομορφιά υπάρχουν άνθρωποι που την αρνούνται και την φοβούνται,απειλεί τον ψεύτικο κόσμο τους οπότε απλά τα καίνε όλα.What a shame....