Survival

Δεν ξέρω γιατί με έλκει τόσο πολύ η φύση και πιο συγκεκριμένα τα βουνά. Ίσως γιατί από μικρός πήγαινα περιπάτους με τους γονείς και τους παππούδες μου. Ίσως γιατί εκεί ψήναμε τις Κυριακές τις Άνοιξης. Πολλές φορές έτρεχα στα δάση και φανταζόμουν πως είμαι κι εγώ ένα ζώο. Σκεφτόμουνα σκηνές από τον τελευταίο των Μοϊκανών και φανταζόμουν τον εαυτό μου να αλλάζει σταδιακά μορφή. Να γίνομαι κι εγώ ένας Λύκος. Ωραίες εποχές!

Αρκετά χρόνια μετά, τώρα δηλαδή, γυρίζω ξανά στα βουνά μου πλέον όχι σαν φοβισμένο παιδί αλλά σαν άντρας. Ένας γενναίος εξερευνητής έτοιμος να προετοιμαστεί μεθοδικά για την κατάκτηση άλλης μιας κορυφής, η εκπλήρωση ενός ακόμα στόχου. Και προσκαλώ όσους θέλουν να έρθουν περπατήσουμε αυτή την γη παρέα! Να γευτούμε την ομορφιά που αξίζει να μοιραστεί κανείς.

Το 'χει η μοίρα μου φαίνεται να μου αρέσουν οι προκλήσεις και οι δυσκολίες κι ας σκοντάφτω στην ισιάδα. Τελικά είμαι απρόσεκτος στα εύκολα. Κάπως έτσι λοιπόν στα 22 πια αποφάσισα να αρχίσω να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα να αφήσω την ψυχή μου ελεύθερη και να ακολουθήσω το μονοπάτι που περπατά.

Η αρχή έγινε μια πρωτομαγιά στον Λειβαδίτη εκεί στα βουνά της πατρίδας Ξάνθης. Όπου μια παρέα ξεκινήσαμε ένα πρωί και πήγαμε από το χωρίο στον καταρράκτη και γυρίσαμε ξανά πίσω. Μια πορεία πάνω από λόφους και μέσα από δάση. Ακολουθώντας το ταξίδι του νερού, συναντώντας παράξενα μανιτάρια και ακούγοντας τους ήχους τριγύρω. Αξέχαστη εκείνη η μέρα.

Η ζημιά έγινε στην Σαμοθράκη! Υπέροχο νησί. Ένας τόπος που ερωτεύτηκα. Κρύα νερά, βουνά, βάθρες, απότομες πλαγιές και ζεστός ήλιος. Δεν ξέρω αν έχω κοιμηθεί ποτέ πιο γλυκά από ότι στο sleeping bag μέσα στην σκηνή. Ίσως να πιάστηκα αλλά όταν το μυαλό είναι χαρούμενο τότε όλα πάνε καλά. :)

Το ψάξιμο άρχισε και ένα νέο κυνήγι γνώσεων πιο πρακτικών και αρκετά ενδιαφέρον ξεκίνησε. Διάβασα έναν οδηγό επιβίωσης και προετοιμάστηκα ψυχολογικά για καταστάσεις. Στοχάστηκα τις δυσκολίες και αποθήκευσα δύναμη. Ώσπου να έρθει η ιερή ώρα να ξυπνήσω ξανά τον λύκο τον Βαλκανίων και να αφεθώ για άλλη μια φορά στην αγκαλιά της φύσης.

Επιστροφή το καλοκαίρι που μας πέρασε στην Σαμοθράκη αλλά αυτή τη φορά προετοιμασμένος για να ξαναβρώ την αρμονία μέσα μου. Πάντα βιβλία έρχονται και με βρίσκουν σε αυτό το νησί και μου αλλάξουν την ζωή. Όσο και να κάθομαι και να αγναντεύω αυτό το νησί πάντα το ίδιο συναίσθημα δημιουργείτε μέσα μου. Βρίσκω γαλήνη και ισορροπία αλλά και πάρα πολύ δύναμή και ενέργεια για να γεμίσω της μπαταρίες μου για την υπόλοιπη χρονιά.

Χειμώνιασε και ήρθε ο Γενάρης, νέα χρονιά νέες προσδοκίες νέες γνωριμίες και επαφές. Πήρα επιτέλους της Νορβηγικές μου μπότες και περπατάω τα βουνά για άλλη μια φορά. Φωτογραφίζω μανιτάρια και παράξενες πλαγιές και οι έγνοιες μας τελείωσαν κι αυτές. Ποτάμια και βουνά τραγουδάνε σιωπηλά, με καλούν και σιγά σιγά πρέπει να φεύγω!

Έρχεται εξεταστική αλλά δεν μας φοβίζει. Νέες περιπέτειες περίπατοι και εκδρομές μας περιμένουν!