Ο άντρας είναι το πιο εξυψωμένο των πλασμάτων.
Η γυναίκα είναι το πιο ύψιστο των ιδανικών.
Ο άντρας είναι ο εγκέφαλος.
Η γυναίκα είναι η καρδιά.
Ο εγκέφαλος παράγει το φως, η καρδιά την αγάπη.
Το φως γονιμοποιεί, η αγάπη ανασταίνει.
Ο άντρας είναι δυνατός στην λογική.
Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα.
Η λογική πείθει, τα δάκρυα συγκινούν.
Ο άντρας είναι ικανός για όλους τους ηρωϊσμούς.
Η γυναίκα για όλα τα μαρτύρια.
Ο ηρωϊσμός εξευγενίζει.
Το μαρτύριο ανυψώνει.
Ο άντρας είναι ένας κώδικας.
Η γυναίκα ένα ευαγγέλιο.
Ο κώδικας διορθώνει, το ευαγγέλιο τελειοποιεί.
Ο άντρας είναι ένας ναός, η γυναίκα είναι το ιερό.
Μπροστά στον ναό αποκαλυπτόμαστε,
μπροστά στο ιερό γονατίζουμε.
Ο άντρας σκέφτεται.
Η γυναίκα ονειρεύεται.
Το να σκέφτεσαι είναι να έχεις μια νύμφη στο κρανίο.
Το να ονειρεύεσαι είναι να έχεις
ένα φωτοστέφανο στο μέτωπο.
Ο άντρας είναι ένας ωκεανός.
Η γυναίκα είναι μια λίμνη.
Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει.
Η λίμνη την ποίηση που θαμπώνει.
Ο άντρας είναι ο αετός που πετά.
Η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδά.
Το να πετάς είναι να κυριαρχείς το διάστημα.
Το να τραγουδάς είναι να κατακτάς την ψυχή.
Τελικά, ο άντρας είναι τοποθετημένος
εκεί που τελειώνει η γη.
Και η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός.
~
Victor Marie Vicomte Hugo
Αναδημοσίευση από: Sunborn Stories
