Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Αξίες - Μέρος Α'

"The cynic knows the price of everything and the value of nothing." - Oscar Wilde

Πάει καιρός που οι σκέψεις μου τριγυρνάνε σε αυτό που ορίζουμε ώς ηθηκό και νόμιμο.Κάποιοι κανόνες δηλαδή για να ζούμε "αρμονικά" & καλύτερα....

Ας σας πω απόψε καλύτερα μια ιστορία που ξεκινάει από τότε που ο άνθρωπος ακόμα μάθαινε να χρησιμοποιεί την φωτιά.Ο πρώτος άνθρωπος μεχρι να μάθει τι είναι αυτό το μαγικό πράγμα άπλωσε τα χεράκια του και τα έκαψε.Δεύτερη αντίδραση.Δοκίμασε να δει τι άλλο καίγεται.Κοινώς πειραματίστηκε.Πάω ένα στοίχημα ότι καθε άνθρωπος σε αυτή την γη έχει κάψει το χέρι του είτε σε καμιά κουζίνα ή έστω την γλώσσα του απο φαγητό.Κάποιοι έχουν καεί περισσότερο και κάποιοι ελάχιστα.Αυτό συμβαίνει και στις ζωές μας κάποιοι δοκιμάζουν πολλά κάποιοι λιγότερα.Είναι κομμάτι της προσωπικής μας αναζήτησης στο να βρούμε τον εαυτό μας.

Άρα 1 το κρατούμενο πειραματισμοί που μας κάνουν ζημιά μικρή ή μεγάλη.

Ας συνεχίσουμε την περιπλάνηση και ας πάμε στην αρχαία Ρώμη όταν ο Χριστιανισμός πλέον είχε αρχίσει να επεκτείνεται.Πολλοί πιστεύουν ότι η εξάπληση ήταν ύπουλη ή ότι καταπίεσε κόσμο.Θα σας πω κάτι διαφορετικό.Ήταν καιρός για αλλαγή.Όταν έχεις πια βαρεθεί τα όργια και τις αρένες και τα λουκούλια γεύματα και τις υπερβολές και όταν έχει χάσει την πλάκα του το όλο θέμα χρειάζεσαι κάτι να σε επαναφέρει.Ε λοιπόν αυτή η επαναφορά έγινε με τον χριστιανισμό που έφερε αξίες ξανά στην ζωή των ανθρώπων.Και με τον ίδιο τρόπο αυτές οι αξίες θα φθαρούν επίσης για να έρθουν άλλες.Είναι η αναζήτηση της ισορροπίας μέσα από της αντιθέσεις και τις αντιδράσεις.Η χωρίς όρια ελευθερία είτε σεξουαλική είτε οτιδήποτε δημιουργεί τον συντηρητισμό και ο συντηριτισμός διατηρεί την φλώγα της αναζήτησης για απελευθέρωση.

Άρα 2 κρατούμενο τα αντίθετα είναι χρήσιμα και η αντιπαράθεση τους φυσική και επικοδομητική.

Πολλές φορές βλέπω ανθρώπους να κρίνουν τον άλλο γιατί είναι "αδερφή" ή έχει παράξενα γούστα ή κάποιον που είναι πολύ συντηριτικός ή της "Εκκλησίας".Κατα βάθος αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι ο ένας δίνει τροφή στον άλλο.Ο ένας καθορίζει τον άλλο.Είναι βασικός ετεροπροσδιορισμός.Μπορούμε να κρίνουμε και να επιλέξουμε μετά από αναζήτηση και σκέψη και φυσικά εμπειρίες.Όλα είναι χρήσιμα στη φύση.Από αυτά που πετάς κάποιος μπορεί να τα φαέι.Σκεφτείτε οτι τρώμε καρπούς που αλλιώς θα πέσουν από κάποιο δέντρο και θα σαπήσουν.Και τα νεκρά μας κύτταρα σε ένα άλλο επίπεδο τρώγονται από μικροοργανισμούς.Οπότε κάτι μας τρέφει και από εμάς τρέφεται κάτι.Αυτό που γύνεται υλικά μπορεί επίσης να είναι και πνευματικό.

Τελικό συμπέρασμα.Η αποδοχή.Δεν χρειάζονται για κάποιους ανθρώπους τρομεροί πειραματισμοί για να μάθουν τι θέλουν και τι είναι.Όπως και δεν χρειάζεται να φοβόμαστε και να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο για το τι είναι ή δεν είναι.Καλύτερα να σεβαστούμε τους εαυτούς μας και ας ασχοληθούμε με κάτι άλλο.Στο κάτω κάτω είμαστε το ίδιο.Είτε το δούμε από την μια οπτική είτε από την άλλη.

Υ.Γ:Η αιτία για αυτό το μάλλον αλλόκοτο για τα δικά μου δεδομένα κείμενο είναι ότι υπήρξα με ανθρώπους που δεν έχουν το ίδιο σύστημα αξιών με μένα δηλαδή κάποιος όντως μπορεί να την βρίσκει και με το να είναι δυστυχησμένος ή δεν μπορεί με τίποτα να είναι πιστός σε μια σχέση.Αλλά σκέφτομαι ότι όσο και αν δεν μ΄αρεσουν όλα αυτά,όσο και αν με πλήγωσαν πράγματα είναι τα ίδια αυτά που με κάνουν να ξέρω τις δικές μου αξίες και τα πράγματα που θέλω εγώ.Με κάνουν να ξέρω το "γιατί" των πράξεων μου.